موضوع انشا: غروب آفتاب شهر من
رنگ غروب آفتاب شهر من،خالص ترین،نزدیک تر وصادق تر باقی می ماند.تنها رنگی که تغییر نکرده است،خیره کننده نیست وهیچ رنگ دیگری ندارد،زیرا این یک رنگ نفیس است که توسط دست خداوند ساخته شده است که بزرگترین هنرمندان نمی توانند به آن دست یابند.
غروب آفتاب در تالاب شهر خودم نشانگر رنگی قرمز در سطح آب هاست که به نظر میرسد خورشید در تالاب درحال غرق شدن است.
غروب آفتاب در شهر من بسیار متفاوت است،زیرا در آن تمام زیبایی ها خلاصه می شود!صفای دل های مردم این شهر را میتوان در غروب آفتاب تماشا کرد.
واما؛ همانطورکه در غروب آفتاب زادگاه من زیبایی ها را مشاهده میکنم ولذت می برم،با نگاه کردن به این منظره در سکوت وداستان های دلتنگی قرار میگیرم وبه یاد روزهای سخت زندگی می افتم.
روزهای جدایی،دلتنگی ظلم![enshay.blog.ir]
و روزهای تلخ زندگی و... روزهایی که فقط با آمدن محبوب من شیرین خواهد شد!
هنگامی که به منظره ی غروب می نگرم،دلتنگ کسی میشوم که مدت ها از نظر همه غایب است وپشت ابرها پنهان شده است.
اما بعد از هر غروبی طلوعی نیز وجود دارد و روزی فرا میرسد که محبوب تمام خسته دلان ظهور می کند وجهان را با نور خود روشن خواهد ساخت.
بس است غروب تو ای محبوب من!
طلوع کن وآسمان تاریک چشمان مرا روشن کن!
نویسنده: فاطمه مطرودی - دوازدهم تجربی
موضوع انشا: منظره ی غروب شهر من
گاهگاهی که دلم می گیرد خاطرات غروب را به یاد می آورم اما غروب برای بعضی ها دل انگیز و برای بعضی دیگر غم انگیز است.غریبانه به غربت غروب خورشید می نگرم که با حرکتش از شرق به غرب یک طلوع را غروب می کند و یک آغاز را به پایان می رساند .
غروب شهر من منظره ای زیبا ودیدنی دارد.غروبی از بوی چوب هایی در تالاب از بلم رانانی که بلم خود را پارو می زنند،غروبی که با صدای دلنشین اذان آمیخته می شود .زیباترین منظره ی غروب شهرم پنهان شدن خورشید در پشت نخل های سر به فلک کشیده است.گویی دستان نوازشگر نخل ها گیسوان طلایی خورشید را به خوابی آرام دعوت می کند .
منظره ی غروب خورشید در تالاب دل انگیزتر است. آری!خورشید در این هنگام واپسین نگاه های خود را به معشوق می اندازد وبا دلی خونین با محبوب خود خدا حافظی می کند!
غروب جدال وستیز میان ماه و خورشید است.از دو جبهه ی مختلف یکی درشرق ودیگری در غرب یکی درحال طلوع و دیگری در حال غروب در این جنگ همیشه ماه پیروز می شود.زیرا نقطه ضعف خورشید شکست اوست.
زندگی همین است. هر خاطره ای غروبی دارد و هر غروبی خاطره ای و ما جایی بین امید و انتظار چشم می دوزیم تا روزگارمان بگذرد.
نویسنده: مریم مقدم زاده - دوازدهم تجربی
