انشا با موضوع آسمان شب

موضوع انشا: آسمان شب

هوالحق

گویند زلف یار آسمان شب را مثالی است
لیک، من گویم آسمان شب زلف یارم را مثالی است
آن هنگام که وجود خویش را در خیال شب زلفت یافتم، دریافتم که آتش عشق شعله ور تر از آن است که انسان با توانایی اندکش بخواهد آن را به خاموشی بگرایاند؛ تنها باید به آن پشت کند و اجازه دهد تا دلش گرم و مسیرش روشن شود.
آسمان شب بی انتها است، بی کران است، درست مانند احساس من به تو که نه انتهایی دارد و نه همتایی.
آسمان شب در سکوت خفته است؛ سکوتی که رمز عشق را باید در آن جست و جو کنی ..و رمز آرامش را نیز ..و حتی رمز زندگی را . اگر خوب گوش کنی میتوانی نوای زندگی را هم از سکوت آسمان شب بشنوی. آن هنگام که ابر های سیاه غم کنار می روند و ماه سیمگون پدیدار میشود و مهتاب امید سرتاسر هستی ات را در بر میگیرد، بهتر است بدانی درست در همان موقع خداوند نوری را بر سر راهت قرار داده تا تو بتوانی با آن راه خودت را پیدا کنی؛ و چه بهتر میشود حال آدمی وقتی درمیابد که ستارگان چشمک زن نیز نشانه ای هستند برای رسیدن او به مقصد، کوچکند اما با همان کوچکی میتوانند یک کشتی را از راز دریا نجات و به سمت ساحل هدایت کنند..
و ای کاش در این زندگی ..ساحل من تو باشی.
وقتی در دریای زندگی ستارگان را میشماردم تا مطمئن شوم که هنوز درد فراقت مرا به مرگ دعوت نکرده تنها این چند بیت حافظ همراه و همدم من بودند:
دیشب به سیل اشک ره خواب میزدم
نقشی به یاد خط تو بر آب میزدم
ابروی یار در نظر و خرقه سوخته
جامب به یاد گوشه محراب میزدم
روی نگار در نظرم جلون می نمود
وز دور بوسه بر رخ مهتاب می زدم

نویسنده: فاطمه عزیزی،
دبیرستان فرزانگان،
دبیر: خانم. پور جوزى

موضوع انشا: آسمان شب

شب به خاطر تاریکی آن را اسرار آمیز جلوه می‌دهد ولی با وجود سیاهی و تاریکی زیبایی‌های خاص خود را دارد. یکی از زیبایی‌های شب، آسمان شب است.
آسمان شب بر خلاف روز که آبی است، تیره و تار است، چون دلیل رنگ آبی آسمان در روز بازتاباندن نور خورشید توسط جو زمین است. اما در شب نور خورشید به آسمان نمی‌رسد تا آسمان به رنگ آبی به چشم زمینیان به نظر برسد و تقریبا همان رنگ واقعی خودش را می‌بینیم.
ماه مهم‌ترین جزء در آسمان شب است. ماه تنها قمر سیاره زمین است که با بازتاباندن نور خورشید شب‌های زمین را روشن می‌سازد. دریانوردان و مسافران در قدیم از جایگاه ماه در آسمان برای جهت‌یابی استفاده می‌کردند. همچنین چرخش منظم ماه در ایجاد تقویم قمری نقش اساسی داشته است. چون ماه گاهی قرص کامل است، گاهی هلالی است و گاهی هم اصلاً در آسمان پیدا نیست.
ستارگان دومین جزء مهم آسمان شب هستند. ستارگان انواع و اندازه‌های مختلف دارند و علاوه بر خصوصیات خودشان، فاصله آنها با زمین تعیین کننده بزرگ و کوچکی آنها در چشم ما و میزان نوری است که از آنها به چشم ما می‌رسد. این خصوصیات باعث شکل‌گیری علم نجوم و هیئت شده است. نجوم یا اخترشناسی از روزگاران اولیه وجود داشته و در اتفاقات و وقایع مختلف (علمی یا خرافی) از آن استفاده می‌شده است. با پیشرفت دستگاه‌های ستاره‌شناسی این علم پیشرفت زیادی کرده است و همچنان در زندگی انسان کاربرد دارد.
جزء دیگر آسمان شب که البته برخی مواقع دیده می‌شود شهاب است. اجسامی سنگین متشکل از فلزات و سنگ در فضا وجود دارند که به آنها شهاب‌واره می‌گویند. شهاب‌واره‌ها اگر از جو زمین عبور کنند و وارد اتمسفر شوند، شهاب‌سنگ نام می‌گیرند که وزن و اندازه‌های مختلفی دارند. تعدادی از آنها بسیار ریز و گرد و غبار به زمین می‌رسند اما برخی شهاب‌های بزرگ هم به زمین می‌رسند. بعضی از آنها باعث ایجاد حفره در سطح زمین می‌شوند.
جزئی از آسمان شب که همانند پرده‌ای در جلوی چشم است، ابرها هستند. شب‌های ابری دیدن اجزای حقیقی آسمان شب یعنی ماه و ستارگان مشکل است و موقع مناسبی برای کار رصدگران و منجم‌ها نیست. البته ماه از پشت ابرهای رقیق هم خود را نشان می‌دهد.
شناخت آسمان شب و مطالعه در مورد آن علم ما را زیاد و با قدرت خدا و آفرینش او آشنایمان می‌کند.

موضوع انشا: آسمان شب

مقدمه: همان طور که همه می دانیم ما چهار فصل داریم که آسمان شب در هر فصل زیبای خاصی دارد. زیبایی بکر و نابی که تنها با دیدن آن عظمت خلقت خداوند به ما یادآوری می شود و ما تنها در مقابل این شگفتی می توانیم زیر لب شکر بگوییم.

تنه انشا: شب یعنی فرورفتن دنیا و زمین در هاله ایی از سیاهی و ظلمات. اما سیاهی که نه ترسی دارد و نه وحشتی. بلکه ماهی زیبا و درخشان همراه با نور ستاره های چشمک زن دارد که گویی در آسمان در حال رقص و بالا و پایین پریدن هستند. شب لحظاتی است که دنیا و آدم ساعاتی را در آرامش و استراحت به سر می برند تا فردا و با روشنایی روز دوباره زندگی را از سر شروع کنند و به حیات خود ادامه دهند آسمان شب در بهار همراه با نسیم که صورت آدمی را نوازش می دهد و با عطر خوش بهاری مشام ما را قلقلک می دهد یا آسمان شب در تابسیتان با خنکای دلپذیر شبانگاهیش و یا آسمان شب در پاییز و نم نم باران و ستاره گانی که برای نمایش خود از یکدیگر سبقت می گیرند و یا آسمان شب در زمستان زیر ابرهای سیاه و گلوله های برف سفیدی که برروی زمین می نشیند و ستاره ها را در زیر خود پنهان کرده اند. این ها همه و همه به طور جداگانه نعمت های بی کران خداوند هستند که تنها گوشه ایی از این عظمت را به نمایش می گذارند.

نتیجه گیری: به هر جای جهان، به هر نقطه ی دنیا نگاه کنیم ، بزرگی خالق را با سلول سلول بدن لمس می کنیم.

قلم بر دست می گیرم و بر قلب کاغذ می فشارم و انشا ی خود را با نام خدا شروع می کنم زیرا هرکاری بی نام خدا ناقص است.

چنان سرپناهی است چیره بر دنیا همه را پاسبان است . مادری که ذره ذره ی وجودش بی نهایت درخشان است . اما گاهی اوقات اسیر تیرگی می گردد . اجازه می دهد ماه همچون مشعلی فروزان بدرخشد.

مادری مهربان که با عطوفت خود پاسدار ستاره های تنها در دل تاریکی اش است .ماه و ستارگان و شهاب  و....... همه را دل خود جای داده تا عظمت و جلال معبودش را اشکار در خویش پنهان کند.

آسمان لباس سیاه را بر تن خود می کند من می دانم اسمان سوگوار است از این که غروبی دیگر امد اما حضرت مهدی (ص) نیامد.

آسمان صورت زیبای ماه خود را به رخ  تمام جهانیان می کشد ان با ابر های تیره و تار می پوشاند تا به یاد اندازد که روی  ماه حضرت مهدی در پس پرده پنهان است . تزیین لباس شب با الماس های براق ستارگان نشان از اراستگی و امادگی عاشقی است که می خواهد پایان انتظار را بشارت دهد 

آسمان باتمام زیبایی های چشم گیرش باعث تکاپو ی جیرجیرک می شود چه زیباست این ضیافت شبانه همراه با نسیم خنک و ستارگان و ماه زینت بخش اسمان هستند.

آسمان  شب زیباست چرا که با الماس هایی درخشان و مشعلی فروزان در شب می درخشد ،ای دوازدهمین ستاره ی تابناک اسمان ولایت وامامت همه منتظرند تا تو بیایی.

موضوع انشا: آسمان شب

آفتاب که غروب می کند خیلی زود اولین ستاره طلوع می کند. بعد کم کم ستاره های دیگر پیدایشان می شود . مثل یک مجلس مهمانی که یکان یکان مهمانانش از راه می رسند ودر خانه ای به وسعت آسمان می نشینند .بعضی از ستاره ها شکل یک بادبادک رامی سازند بعضی دیگر شکل خرس ،ماهی ،شیر، عقرب ،خرچنگ ،کمان ،خوشه، گاو و ترازوو…..وبه همین نام ها نیز خوانده می شوند .

اگر درشبی که هوا صاف است مثلًا در جایی مثل کویر در پشت بام خوابیده باشی نظاره ی ستارگان زیبای آسمان که آسمان را به شکل چادر گلی آبی رنگی در آورده اند هوش از سر آدم می ربایند .ماه در گوشه ای از آسمان مثل یک صورت نورانی یا رهبری آسمانی گویی پادشاه شب است . ستاره ها در پناه او سو سو می زنند و ماه حرکت می کند و از آن ها سان می بیند .آدم های عاشق صورت یار را به صورت ماه تشبیه می کنند ودر دوری یار با ماه نجوا می کنند وستاره می شمرند .شب و آسمان و ستاره ها از اسرار خداوندند. ما هم باید در مقابل این نعمات خداوندی سر تعظیم فرود آوریم و بنده ای شاکر و صد البته شکر گذار.

موضوع انشا: آسمان شب

جایی که من زندگی میکنم آسمان وسیع و پر ستاره دارد اینجا کویر است وشبها گویی اسمان مخملی با همه ستاره هایش مردمان مهربان و افتاب سوخته روزهای کویر را در اغوش میگیرد.
کویر انقدر به مردمانش نزدیک میشود که انگار قرار نیست این دو یار دیرین و صمیمی ازیکدیگر جدا شوند .
اینجا کویر است ،درست است که خورشید سوزان روز پوست مردمانش را گداخته اما نسیم خنک شبهای کویر خستگی را از جان انان زدوده است .
تفاوت دمای بسیار زیاد شب و روز در کویر بسیار اعجاب انگیز است.
مردمان سخت کوش ،مهربان و افتاب سوخته روز های کویر به شب های خنک ،ارام وپرستاره دل بسته اند.
اینجا انقدر اسمانش دل انگیز و دیدنی است که مردم بعضی شبها حیاهو ومشغله شهر را به دست باد میسپارند وشبهای متمادی در جاده ها و بیابان های خارج از شهر مهتاب نوردی میکنند.
شبهای مهتاب نوردی انسان شاهد صحنه هایی اعجاب انگیز و بی نظیر از اسمان شب است .
کهکشان راه شیری ،دب اصغر ،دب اکبرویک عالمه ستاره دنباله دارهمه را بدون هیچ تلسکوپی میتوان شاهد بود واسمان انقدر به تو نزدیک میشود که فکر میکنی اگر دستت را دراز کنی میتوانی چند تا ستاره بچینی.
فکر میکنی ستاره های دنباله دار قرار است در چشمان تو فرود بیاینددیگر راه نمیروی گویی بابال های نامرئی در اسمان شب کویر درحال پرسه زدن و پرواز کردن هستی .
اسمان کویر هرچند باران کمی دارد ولی بجای ان ستاره هایش چندین برابراسمان شمال استـ.

موضوع انشا: آسمان شب

آسمان ،شیشه ایست که میتوان از ورای آن به زیبایی ها ی خلقت و طبیعت نگریست دوست دارم ، میستایم،آسمان را. که نسیم آوایش و پرندگان فرزندانش ماه چراغش خورشید گرما و نورش ابر سایه اش رنگین کمان ذینتش و ستارگان شب تاج نورانی اش میباشند! به! که آسمان چه زیباست!
شبانگاه از خانه بیرون میزنم و در باغی میروم! باغ روز ها چون ملکه ایست مهربان و خوش مشرب! اما در شب، همچون طوفانی است سهمگین سایه ی درختانش زوزه های گرگ های درون باغ و خش خشی که صدا میکند چه دلهره آور است !
تنها چیزی که در باغ شب ،آرامم میکند آسمان شب است،زمانی که به بالا سر میبرم و آسمان شب را مینگرم ابرها،سایه هایش، نرم نرمک از روی ماه سرد و آبی کنار میروند و ماه سرده سرد از سوی آسمان خوش آمدی به من میگوید که بی توجه به سردی اش دوستش دارم! دست خودم نیست .هیچ چیز دست خودم نیست.
کلمات روحانیی که از قلمم جاری میگردند دست من نیست من تنها وسیله ای برای خروج این کلماتم!
ستارگان سوسوزن چشمک زنان نگاهم میکنند آسمان چون شبهی سیه پوش آنان را در بر گرفته است ! کلماتم نامفهوم است چون آنچه را که من میبینم هیچ کسی در دنیا نخواهد دید. حسی شگرف در پس دیگانم... مفهوم آسمان شب راکسی دریافت نکرد؛ چون آسمان شب همین هاست! خوش آمد گویی سرد ماه، تیرگی شبح وار آسمان، ستارگان سوسو زن و باغ وحشتناک شب !
عمق وجود آسمان شب در عمق وجودم رخنه میکند همیشه و همیشه! آسمان برایم دلگرمی همچو سپریست در برابر هجوم تیر های وحشت. به همین دلیل است که میستایم آسمان را! آسمان شب!

موضوع انشا: آسمان شب

در تاریکی مبهمی فرو رفته در تاریکی که پس از گذر ساعت ها دقیقه ها. ثانیه ها باز دوباره به روشنایی خود باز میگردد.
تاریک است تاریکی که شاید به ترس تبدیل شودو گاهی به کابوس.شاید هم گاهی آنقدر شیرینی داشته باشد که شب تاریکمان کاملا روشن شود.
آری شب که می آید سیاهی اش بر دلمان غلبه می کندو مارا به خوابی عمیق فرو می برد.حس میکنم سیاهی شب بر دلم غلبه کرده اما نه غلبه خواب غلبه بر جسمم روحم روانم........
دوست دارم باز هم شب شود ودر آن تاریکی آنقدر بگریم که حداقل تاریکی شب رحمش بیایدو همه را از خواب عمیق بلند کندو بگوید:یک نفر در این تاریکی بیدار است.
او...برای....شما بیدار است.