انشا با موضوع آب

موضوع انشا: آب

الا ای گوهر پاک تن ای قطره نایاب
ازوصف تو برذهن نیاید سخن ناب
هرچندتورا سنگ دلان قدر ندانند
لیکن تو بدان شأن تو برجاست ای 'آب'
<وانزلنا من السماء ماءطهورا>
میخواهم درباره چیزی صحبت کنم که امروزه به دلیل کمبود آن
بسیاری ازکشورها به هول وولا افتادند.
درست است،می خواهم درمورد آب که یک نعمت بزرگ الهی است صحبت کنم.
آب،نعمت بزرگی است که متأسفانه خیلی ها قدرش را نمی دانند.
آب،به قدری ارزشمنداست،که پیامبران وامامان نیزبه آن تأکیدمی کردند.
ولی انسان،طبق معمول وقتی قدر چیزی را می داند که آن را از دست بدهد.
وقتی آب را از زندگی حذف می کنیم،تازه متوجه می شویم که چه نعمت بزرگی را از دست داده ایم.
بدون آب تن خاک، پاره پاره وگیاهان بدبخت و بیچاره وانسان نیز،فلک زده وآواره می شود.
آب این نعمت بزرگ الهی را پاس بداریم.

نوشته: محمد حسین ملک پور شهرکی

موضوع انشا: آب

آب ، نعمت بی نظیر خداوند ، جلوه ی زیبایی و طراوت و مظهر پاکی و زلالی و دلیل اصلی ادامه ی هستی است. در نبود آب ، از خروش رودخانه ها ، آواز دلنشین پرندگان ، ترنم شکوفه های درختان ، تبسم و لبخند گل های زیبا و رنگارنگ دنیای طبیعت خبری نخواهد بود. اگر آب نباشد ، حس تماشا و لذت مفهومی ندارد. آری ، آب جوهر خلقت ، ریشه ی تمام زیبایی ها و اساس زندگی در جهان هستی است.

صرفه جویی در مصرف آب و اسراف نکردن آن ، بهترین راه برای سپاس از خالق یکتاست. خداوند در قرآن کریم می فرماید:” اگر بخواهیم این آب گوارا و شیرین را به صورت تلخ و شور قرار دهیم : چرا شکر این نعمت را به جا نمی آورید؟” آری، اگر خداوند می خواست : به املاح آب دریا نیز اجازه می داد که همراه ذرات آب تبخیر شوند و به آسمان بروند و. ابر های شور و تلخ تشکیل دهند و در نتیجه قطرات باران همچون آب دریا ، شور و تلخ فرو ریزد. ولی خداوند متعال نه تنها به املاح آب ، بلکه به میکروب های مضر اجازه نداد همراه بخار آب به آسمان روند و دانه های باران را آلوده سازند.

امام صادق (ع) در سلسله درس ها توحیدی خود برای یکی از شاگردان به نام مفضل با اشاره به نقش نعمت آب در زندگی بشر می فرمایند :”ای مفضل بدان که نان و آب، اصل معاش و زندگی انسان به شمار می روند. به حکمت ها و تدابیر نهفته در آن ها بنگر. نیاز آدمی به آب ، شدید تر از نیازش به نان است ، به آب نیازمند است و برای برطرف کردن این نیاز های فراوان ، آب به راحتی در دسترس قرار گرفته تا انسان برای به دست آوردن آن، در دشواری و رنج فراوان نیفتد. پس بیایید این نعمت الهی را قدر بدانیم و با همیاری یکدیگر در استفاده بهینه از این ماده پرارزش کوشش کرده و از مصرف بی رویه ان بپرهیزیم.