نگارش دهم سنجش و مقایسه با موضوع آدم آهنی و انسان
آدم آهنی ها ساخته دست بشرند هیچ احساسی ندارند اصلا چیزی به نام قلب ندارند فقط ظاهرشان شبیه انسان است.
دو دست ،دو پا،سر و بدن،فقط تنظیم شده اند کارهای خاصی انجام بدهند ادم آهنی ها هیچوقت نمیخوابند هیچوقت با کسی دوست نمی شوند هیچوقت پشت پنجره نمیایستند و از باران بهاری لذت نمیبرند.
بعضی ادم ها مثل آدم آهنی هستند سرد،بی روح، تنها انگار آمده اند که کار کنند، کار کنند، کار کنند و شب خسته شوند و بخوابند هیجوقت دست کسی را به گرمی نمیفشارند و از نوشیدن چای و لیمو کنار یک دوست قدیمی لذت نمیبرند زیر باران نمیروند و پرواز پروانه انهارا به دنیای شعر و خیال دعوت نمیکند.
آدم اهنی بودن مثل یک بیماری فصلی مثل سرما خوردگی گاهی گریبان همه را میگیرد و فقط روز و ماه و سالش فرق میکند روز هایی که دیگر به درد دل مادر گوش نمیدهیم شکسته و غمگین شدن پدر را نمی بینیم تنهایی خواهر و برادرمان را نادیده میگیریم دقیقا همین روز ها ما به بیماری آدم آهنی بودن دچار شده ایم وقت هایی که یک بیت شعر حالمان را خوب نمیکند یک کتاب تازه مارا شگفت زده نمیکند ما به طرز شگفت انگیزی تبدیل به آدم آهنی شده ایم.
بیاییم مواظب حال خوبمان و مواظب این بیماری باشیم.
👌👌👌👌👌👌👌👌👌
نویسنده:
دبیر: خانم فریبا اصغری
نگارش دهم سنجش و مقایسه با موضوع کتاب و دوست
کتاب همانند دوست انسان می تواند برای انسان همدمی مناسب در زمان تنهایی و آموزگاری برای یادگرفتن آنچه که به زندگی اش کمک می کند باشد.
کتاب مثل دوست خوب ، عیب ها و خوبی های ادم را به او می گوید.
با مطالعه کتاب می توانیم چیزهایی یاد بگیریم که در آینده برای زندگی بهتر به ما کمک کند پس کتاب مثل یک یار دلسوز برای ماست.
ما باید دوست خاموش را به حرف آوریم، کتاب را هم باید خواند تا با ما حرف بزند.
آزردن دوست، بد و موجب قطع دوستی است. پاره کردن کتاب، و نیز کثیف کردن و... هم، چنین است.
در دوست، مهم فکر و اخلاق اوست، نه لباس و ظاهرش. کتاب خوب هم بستگی به محتوا و مطلب آن دارد، نه جلد و نوع کاغذ.
انسان بی مطالعه، مانند افراد بدون دوست است.
کتاب نیمه مطالعه شده، مانند دوست نیمه راه است.
انسانِ دوست از دست داده، مثل مطالعه ی بدون یادداشت است.
شناخت دوست از دشمن لازم است. تشخیص کتاب های خوب و بد و مفید و مضر نیز ضروری است.
📙📘📗📕📒📔
نویسنده گلنوش شهیدی
دبیر: خانم فریبا اصغری
نگارش دهم سنجش و مقایسه با موضوع اجباری و آزادی
سال ها سکوت کردیم، سال نخندیدم، سال ها گوشه ی قفس تاریک به اجبار نشستیم، سال هاست که آزادیم اما به اجبار، سال هاست کتاب های خاک خورده را پاک نکرده ایم، سال هاست عیدی نگرفته ایم.....
اجبار: کلمه ای ترسناک ، مخوف، تاریک، تنها
آزاد: کلمه ای رها، روشن، زیبا ....
چرا الهه رضایی گفت:
آنقدر شعرم بوی رفتن را به خود دیده
رویای بودن را نوشتن کار دشواریست
گاهی دلم میخواهد آزاد از غزل باشم
اما برای شاعر این اشعار اجباریست .
چرا بانو ورتا گفت :
آزادی تعارف نیست، آزادی نیاز زندگی است.
آزادی کلمه ای شگفت انگیز
گاهی از کوه میپرم که ازادانه سقوط کنم
گاهی فریاد میکشم ، شیشه ها میشکند که ازادی فریاد داشته باشم
گاهی حرف هایم را بی پرده میگویم که ازادی بیان داشته باشم
اما من اجباری به آزادی فکر میکنم.
اجباری
اجباری
گاهی ازادی ها اجباری هستند .
گاهی اجباری ها ازادی هستند .
مقایسه سخت
تفاوت زیاد
آزادی از جنس محبت
اجباری از جنس رنجش
به اجبار هرچی داشتیم رو شکافتن .
ما خیلیامون این نیستیم گاهی مَن تو من و تو مجبور میشد .
تو خیابونا بودم با بی پولا بودم با خوبا بودم با اونا که خودشونو با کارت میخارونن، تو جوبا بودم
اما من از اونا نبودم.
آزادی ما از نقطه‌ای شروع میشود که آزادی دیگران پایان می‌یابد.
سال هاست به اجبار کار هایی کردیم که دوست نداشتیم .
اجباری خواهم ساخت از جنس آزادی
🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊
نویسنده: لاوین علیپور
نگارش دهم سنجش و مقایسه با موضوع مادر و عشق
مادر کلمه ای چهار حرفی و عشق کلمه ای سه حرفی است که یک دنیا حرف در نهاد خود دارند.
مادر یعنی عشق ، مهربانی ، همدم ، رفیق ، مظهر پاکی و عشق یعنی مادر ، عشق کلمه ای است که با مهربانی کامل می شود ، عشق کلمه ای است که در کنار همدم جان می گیرد ، عشق موجودی مقدس است که همه را در بر می گیرد.
اما فرق اساسی مادر عشق این است که عشق درد می آورد و مادر آرامش و راحتی. مادر دامن عشق می پوشد و هر روز فرزند خود را روی پاهایش می خواباند با لالایی که عشق به آن یاد داده است. عشق همدم و همراه همیشگی مادر است. عشق عاشق مادر است و او را هر روز ستایش می کند ، عشق دستان مادر را می بوسد و در مقابل آن احساس کوچکی می کند. کلمه ی مادر یک حرف از عشق بیشتر دارد حتی خود کلمه ی عشق هم می گوید که از مادر کمتر است ، مادر یعنی زنی که عاشق است ، عاشق زندگی ، عاشق فرزند ، عاشق مهربانی اما عشق کلمه ای ناتمام است که با وجود مهربانی و همدم و مادر کامل می گردد.
روزی دنبال عشق گشتم ، عشق را نیافتم مگر در دامن زنی که فرزند خود را محکم در آغوش گرفته است. هر جا مادر هست عشق هم همان جا است. عشق تعریف خاصی نداشت تا این که آمد و یواشکی در دامن مادر نشست.
مادر و عشق با هم کامل می شوند و مکمل همدیگر هستند.
عشق فرزندانش را پخته و کامل می کند و مادر با آموختن تجربه هایش به فرزندان خود به آن ها کمک می کند تا پخته و کامل شوند.
عشق تحمل دیدن گریه ی فرزندانش را دارد اما مادر نه. مادر هرگز نمی تواند گریه ی فرزندانش را ببیند.
کار اصلی عشق مانند مادر تربیت کردن است. مادر ستون خانواده و عشق ستون قلب هر فرد است.
مادر فرشته ای است که روی زمین جا مانده است و عشق ، فرشته ای که در قلب آدم ها جا مانده است. مادر گاهی اوقات فرزندانش را تنبیه می کند مانند عشق، تا بهتر و بیشتر یاد بگیرند.
مادر به فرزندش زندگی می دهد همچون عشق که بر قلب هر کس بنشیند با خود زندگی می آورد. مادر دستانش پینه بسته است زیرا ظرف می شوید ، غذا می پزد ، عشق می ورزد ، فرزندانش را بزرگ می کند تا برای فرزندانش بهترین باشد.
دستان عشق تاول زده اند زیرا قلب آدم ها را می شوید ، عقل آدم ها را جارو می کشد و غذای روح را آماده می کند تا برای معشوقش بهترین باشد.
مادر و عشق دو دوست صمیمی هستند هر روز صبح با هم بیدار می شوند و تا شب با هم هستند و شب با هم می خوابند.
مادر و عشق سال ها است که با هم زندگی می کنند و زندگی را برای خود و دیگران زیبا می کنند.
خداوند زمانی زمین را آفرید که مادر عشق را دید.
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
نویسنده: پریا احمدی
دبیر: سرکار خانم قاسم پور
نگارش دهم سنجش و مقایسه دیوار با تنهایی
چه تناسب خاص وزیبایی ساخته است دیوار با تنهایی ؛ این دو کلمه ان چنان درهم ریشه زده اند که هیچ پارادوکسی در آن حس نکنی .
دیوار ها چه جایگزین خوبی هستند برای دوستی از دست رفته ؛ تو می توانی در اوج شب ؛ در اوج گریه هایت فقط به ان پناه ببری و شانه اش تکیه گاه مناسبی باشد برای اشک هایت و بهانه را از ابر کوچک نگاهت بدزدند . و بی منت ، به داد غم دلت برسند وچه خوب است که می توانی راز دلت را آرام آرام برایش فاش کنی و عادت کنی به زمزمه های پنهانی و تنهایی های شبانه ات و جانی دوباره به قلب بیمارت هدیه دهند.
دیوارها چهره ای از انسانهای صبور ومقاوم اند ، انسانهایی که در کنار شان بودن بوی امنیت دهد وگونه های ترت را نوازش کند وتورا سوق دهد برای خالی کردن بغض های عاشقانه .
تنهایی وجودت را پر از لی صبری می کند وسیلی از غم را تا خود صبح بر شب جاری می کنند ، تنهایی تداعی کننده ی آه و اشک است.
تنهایی بوسه بر بالینت خواهند زد ولی دیوار ها این گونه نیستند .
آنها تکیه گاه آه واشک هستند . تنهاییشیره وجودت را می مکد تا تو را تنها ترین وغمگین ترین کند ولی دیوار ها عکس این هستند ،دیوار ها محرم تنهایی دل هستند.
☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️
نویسنده: رومینا ربی
دبیر: خانم فریبا اصغری
نگارش دهم سنجش و مقایسه با موضوع انسان با فصل ها
فکر کردن به چهار فصل سال مرا به یاد زندگی ما انسان ها می اندازد. فصل بهار که شروع و آغاز است و همه چیز تازه می شود مانند روزهای آغازین زندگی هر انسانی است که تازه متولد شده و تمام لحظه ها برایش لذت بخش است و چیزی از درد و غم زندگی نمی داند. فصلی از زندگی انسان که به زیبایی بهار است.
تابستان جوانی ماست که قد کشیده و رشد کرده ایم و پر از اتفاقات خوب و هیجان انگیز، پر از تجربیات مختلف، سفرهای خوب و به بار نشستن کاشته هایمان است.
بذرهایی که در بهار کاشته ایم مانند لحظه های تلاش انسان در سنین پایین است. در تابستان که فصل جوانی است می توانیم از آن بهره برداری کنیم.
پاییز میانسالی ماست، زمانی که پیری کم کم خودش را نشان می دهد و می گوید به پایان خود نزدیک می شوی، اما با وجود این هنوز هم بی نهایت زیباست.
در پایان زمستان است که یاد آور پایان زندگی هر انسانی است. انسانی که دیگر پیر شده، انسانی که بهار،تابستان و پاییز زندگی را گذرانده و کلی تجربه کسب کرده و اینک وقت آن است که جای خود را به انسانی دیگر بدهد.
فصل ها شبیه زندگی ما انسان ها هستند و هر فصل زیبایی و شگفتی های خودش را دارد که تا آن را تجربه نکنی نمی توانی بگویی خوب است یا بد.
برخی ممکن است فصلی را به دیگری ترجیح دهند اما این باعث نمی شود که بتوانیم فصلی را از زندگی خود حذف کنیم. باید با آن ها کنار بیایم و تنها تلاش مان این باشد که نهایت لذت را از هر کدام از فصل ها ببریم.
☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️
نویسنده: مهشید کمانی
دبیر: خانم فریبا اصغری
نگارش دهم سنجش و مقایسه با موضوع قلم و خون شهید
قلم سه حرف دارد اما خون شهید هفت حرف دارد.
قلم می نویسد،خون شهید هم می نویسد.
خون شهید رنگ قرمز دارد ، اما قلم سیاه رنگ است.
خون شهید همچون رود پر آب جاری میشود .
جوهر قلم هم جاری میشود .
خون شهید شجاعت ، دلاوری و توانمندی انسان های زیبا و خوب را باز گومیکند .
قلم هم بر روی کاغذ شجاعت انسان های زیبا و خوب را برای ما بازگو میکند.
قلم سیاه یادآور انسان های خطاکار و زشت و پلید هستند .
خون قرمز شهید یاد آور شجاعت های برخی از انسان هایی هستند که جان خود را در راه وطن و عشق به خدا فدا کردند.
بعضی آدم ها همچون قلم سیاه هستند و زشت.
بعضی آدم ها همچون خون قرمز شهید زیبا هستند و خوب به راستی که هیچ رنگی زیباتر ،
از رنگ قرمز خون شهید نیست .
قلم با اینکه سیاه است اما گاهی از زیبایی ها و شجاعت های انسان های پاک دل و زیبایی می نویسد که آدم را مبهوت میکند.
✍️✍️✍️✍️✍️
نویسنده:مهدیه سخایی
دبیرستان سمانه شهرستان اردبیل روستای شام اسبی
دبیر :سرکار خانم حق نظری
نگارش دهم سنجش و مقایسه با موضوع قلم و پاک کن
قلم سه حرف دارد.اما پاک کن پنج حرف دارد.
قلم مینگارد و می نویسد. اما پاک کن پاک میکند .
پاک کن دل بزرگی و مهربانی دارد. پاک کن زشتی و پلیدی هارا از دفتر زندگی و دنیا پاک میکند.
و برای بهتر زیستن و بهتر نوشتن و زیبا نوشتن فرصتی را هدیه میکند.
به قلم خود وقتی نگاه میکنم ، باید شجاع و توانا و اعتماد به نفس داشته باشم ، باید مراقب خود باشم که دل قلم سنگ و بی رحم و ظالم است.
قلم به من فرصت جبران نمی دهد.
با استفاده از قلم خطاهایم را به صورت خط های زشت و سیاه و بد چهره بر روی قلب سفید و پاک دفترم می گذارم .
پاک کن نرم و نازک و زیبای من قلب سرخ و زیبایی در گوشه چپ سینه اش دارد.
قلم ام را بر میدارم و شروع به نوشتن میکنم .
انقدر می نویسم تا اینکه به جایی بر میخورم که باید خط بخورد و پاک شود و از بین برود .
از پاک کن روشن دل خود یاد گرفته ام که گاهی باید به دیگران فرصت بدهم .
هر کسی جایز الخطا ست،و حق بخشیده شدن و زندگی کردن دوباره دارد.
نوشته ام را همانند ماه سفید و زیبا می نویسم.
و به قلم خود اجازه بخشیده شدن میدهم.
همانند قلبی سفید و زیبا به روشنایی ماه در آوردم تا ماه سفید و زیبای دلم باشد .
من از پاک کن یاد گرفتم که به انسان های خطاکار و پلید فرصت جبران بدهم .من از پاک کن یاد گرفتم که بدی های انسان هارا از دفتر ذهن و دلم پاک کنم.
من از پاک کن یاد گرفتم که همچون ماه سفید و زیبایی باشم و دیگران را ببخشم چرا که انسان جایز الخطا ست.
🌺نویسنده :مهدیه سخایی
🌸مدرسه سمانه
🌺دبیر :سرکار خانم حق نظری
نگارش دهم سنجش و مقایسه با موضوع سنجش شیشه و دل
شیشه دل همه شکستنی است ،دل رادیده ای با تبسمی از هیجان تند تند میتپد؛با نوای عشق میلرزد ؛اماباغم صاحبش ناراحت و گریخته می شود.
دل هم مانند غبار میگیرد و کثیف وسیاه میشود . آلودگی هایش را پاک کنی احساساتش از بین میرود .گاه باید دست مهربانی را بر جام شیشه ای و زیبای قلبت بکشی و آن راتمیز کنی .دل آلوده، حکم شیشه خاک خورده مغازه ای را دارد که هیچکس از آن خرید نمیکند و به آن توجهی نمی کنند.
شیشه را دیده ای با سنگ میشکند ؛اماشیشه دل را شکستن ،احتیاجی به سنگ ندارد .گاهی با نگاهی،باسکوتی،رفتاری،حرفی،اشکی،وگاه با مرگ عزیزی میشکند .شیشه ،شیشه است .چه شیشه دل باشد ،چه شیشه پنجره اتاقت ؛ هر چه که آنها را کنار هم بگذاری ترمیم نمی یابد وهرچه با چسب آنها را بچسبانی ،باز جایش می ماند .
دل نرم و لطیف است ،شیشه سخت و شکننده .دل مخزن اسرار است ، شیشه صاف و شفاف . هرچه درونش است به نمایش میگذارد . دل هم مثل شیشه نازک و شفاف است .برای همین است که با حرف ویا اتفاقی زود میشکند ؛ زنده میماند اما دیگر طاقت و زلالی اش راندارد .
اگر دل را بشکنند شاید بتوانیم تکه های شکسته اش را از کوچه پس کوچه های نامردی مردمان شه پی بگیریم و بهم بچسبانیم ولی...
اثرش تا پایان عمر برروی آن باقی خواهد ماند . پس حواسمان باشد به صدای شکستن دل های اطرافمان آنها دل هستند نه شیشه مبادا دلی را بی خبر بشکنیم ...
☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️
نویسنده: سمانه بخت
دبیر: سرکار خانم نعمت الهی
دبیرستان:آیت الله مروج اردبیل
نگارش دهم سنجش و مقایسه با موضوع سنجش پدر و کوه
بسم الله الرحمن الرحیم
پدر ها مانند کوه هستند.کوه هایی که استوار مانده اند تا زمین سست نشود پدر هاهم همین گونه ایستاده اند تا جامعه سست نشود .
کوه ها مانند زنجیری دست در دست هم ایستاده اند و از ریشه های خود برای استواری زمین استفاده میکنند. پدران هم مانند کوه ها دست در دست یکدیگر جامعه را میسازند تا خانواده هایشان امنیت داشته باشند.
کوه ها درد میکشند ،رنج میبرند ولی هیچ گاه شکست نمیخورند.پدر هاهم مانند کوه درد میکشند،رنج میبرند اما همیشه سعی میکنند استوار بمانند و سایه ی بالا سر خانواده خود باشند.
فرزندان به پدر هایشان تکیه میکنند و همسران به مرد هایشان تکیه میکنند همان گونه که تکیه گاه درختان کوه ها هستند تا باد آن هارا از بین نبرد .
به راستی که باید قدر پدر های کوه مانند راکه دلی همچون مروارید دارند را دانست تا ارزش آنهارا دانست و همیشه قدردان آن ها بود.
🧗♀🧗♀🧗♀🧗♀🧗♀🧗♀🧗♀🧗♀
نویسنده =فاطمه نوبخت
دبیرستان =سمانه
پایه =دهم انسانی
دبیر =سرکار خانم حق نظری
_________________________________
نگارش دهم سنجش و مقایسه با موضوع سنجش پدر و کوه
پدر مانند کوه است ،کوه های که استوار مانده‌اند تا زمین سست نشود وپدر ها هم همین گونه هستند.
کوه ها مانند زنجیری دست در دست هم ایستاده اند و ریشه های خود را برای استواری زمین استفاده میکنند ، پدران هم مانند کوه ها دست در دست یکدیگر جامعه ای می سازند تا خانواده هایشان امنیت داشته باشند.
کوه درد میکشد ،رنج میبرد ،استواری میکند اما هیچ گاه شکست نمی خورد،پدر هم مانند کوه ها درد می کشد،رنج میبرد اما استوار می ماند تا با وجودش سایه ی بالا سر خانواده اش باشد.
فرزندان و همسران به مرد هایشان تکیه می کنند تا خستگی مشکلات را از تن خارج سازند و کوه ها تکیه گاه درختان می شوند تا باد ها آنها را از بین نبرند.
به راستی که قدر پدر های کوه مانند را که دلی از جنس مروارید دارند را باید دانست تا ارزش آنها را فهمید.
☘️☘️☘️☘️☘️☘️
نویسنده:اسما نجف نیا،
دبیر: خانم فرنگیس نعمت اللهی اردبیل،دبیرستان آیت الله مروج،
