ویژگیهای «نوشته خوب»
بخش اول: «سادگی و کوتاهی جملات»
جملات باید کوتاه و زنده باشند. جملات طولانی و خستهکننده حتی پیامرسانی را نارسا و نامفهوم میسازد. به کارگیری واژگان مبهم، پیچیده و سنگین و اصطلاحات نامأنوس، ملالآور است. برعکس، جملات کوتاه و ساده، بر غنا و جاذبه اثر میافزاید و خیلی سریع، مفاهیم را به خواننده منتقل میکند. فاصله بسیار بین فاعل و فعل و نهاد و گزاره و پر کردن سطور از جملات و مطالب پراکنده و جملات معترضه، خواننده را حیران و سردرگم میکند و وقتی به انتهای جمله میرسد، مفاهیم اولیه را از یاد میبرد.
بخش دوم: «درستنویسی»
شناخت قواعد جملهسازی و ترکیب کلمات، موجب قوامبخشی و ارزشمندی نوشته میشود. نویسنده باید مواردی چون نهاد و گزاره، حرف ربط، تناسب فعل و فاعل، ضمیر، اشارات، جملات شرطی و استفهامی و خبری، ترکیبها و اضافات و زمان و دیگر موارد را بشناسد؛ چون نبود هر یک از آنها یا استفاده نابجا از آنها، به همان اندازه جمله را مشوش و نارسا میسازد.