موضوع انشا: نوجوانی
هر نوجوانی که پا به عرصه ی هستی میگذارد دوران مختلفی از جمله خردسالی ،نوجوانی،جوانی و پیری را پشت سر میگذارد نوجوانی بهار زندگی هر انسانی است بهاری که مثل بادی به سرعت از جلوی دید میگذرد و متوجه گذشتن گذر زمان نمی شویم.
نوجوانی یکی از پرچالش ترین مراحل زندگی است که در آن عواطف واحساسات در حال تغییر هستند هر نوجوانی میتواند در این موقع کوچکترین انتخاب آینده ی خود را در مقابل دیدگانش تجسّم کند و بتواند برای نسل های آینده ی خود الگویی باشد .
هر پدر و مادری باید از نوجوان و جوان خود به خوبی مراقبت کند این دوره دوره ی سختی است که باید نوجوان نیز مراقب خود باشد و با هر کس و ناکسی پیوند دوستی برقرار نکند و به گفته ی دیگران پایه ی زندگی خود را بنا نکند . نوجوان در این دوره میتواند رشته ی تحصیلی که به آن علاقه دارد را انتخاب کند و با پدر و مادر خویش نیز مشورت کند و در آینده بتواند به رتبه ی بالایی برسد ولی دیگر به این بزرگی و کمال تکبر نورزد . در این دوره ی حساسی که هستیم باید مراقب روزا و اطراف خود باشیم .
پس در این دوران که هستیم از لحظات خود بهترین استفاده را بکنیم به فرموده ی پیامبر اسلام که میگوید در این دوره از لحظات خود به نفع احسن استفاده کن تا هرگز افسوس نکنی که چرا این دوره ی پر تب و تاب را به خوبی پست سر نگذاشتیم چون خداوند در آخرت از همه ی لحظات ما سوال میکند که این دوره ای که به تو داده‌ام تا از آن به بهترین نفع استفاده کنی چرا قدر آن را نداشتی و حال در محضر من احساس ندامت میکنی.
نویسنده: مریم جودی - تبریز
موضوع انشا: نوجوانی
نوجوانی زیباست،به زیبایی ماه،به لطافت گل و به طراوت باران.کسی که پا به دوره نوجوانی میگذارد احساس میکند که بزرگ شده است و باید کارهای بزرگی هم انجام دهد.اوبا نگاهی دیگر به جهان اطراف خود نگاه میکند و همیشه احساس میکند که با دیگران متفاوت است.انسانها در دوران نوجوانی سرشار از شور و اشتیاق،امیدو آرزو و دارای انرژی مضاعف هستند.
نوجوانی بهار زندگیست که همچون اسبی تازه نفس شتابان میرود.نوجوان باید اسب را در صراط مستقیم هدایت کند تا از راه راست خارج نشودو همنشینی با بدان گرفتار نشود.چرا که امام صادق (ع) میفرمایند:نوجوان را قبل از آنکه دشمنان اعتقادی به سراغ آنها بروند حدیث بیاموزید.نوجوانی پایهٔ آینده است،آینده ای که از تلاش و کوشش به دست می آید.
نوجوانی برای همه زیباست ،بهتر است بگوییم زیبا خواهد شد اگر زیبایی های آن را بپذیریم و پرورشش دهیم،مانند بذر گیاه ،با آب صداقت ،با نور مهربانی و با خاک ایمان.بیایید زیبایی نوجوانی را چنان پرورش دهیم که حتی در بزرگسالی هم از آن بهره ببریم و به آن افتخار بورزیم و هیچگاه افسوس نخوریم و نگوییم کاش زمان بر میگشت.
زمان، این کلمه ی پر رمزو راز رازیست برای نوجوانی،رازی که مانند گذشت ابرها،مانند پر زدن پروانه ها و مانند روییدن سبزه ها تنها یک لحظه است ،میاید و سریع میرود . اما کسانی هستند که این لحظه ها را برای خود عمری با لذت و سرزندگی کنند، عمری مانند طلوع دوباره خورشید ،طلوعی زیبا، طلوعی که هیچگاه نمی گویند غروب کرد.
به امید طلوعی بدون غروب بیایید سرزمین نوجوانی خودرا با بهترین بذرها پرورش دهیم و از آنها درختانی پربار بسازیم تا علاوه بر خودمان دیگران هم ار آن بهره ببرند . چرا که امام علی (ع) نیز میفرمایند: دل نوجوان مانند زمین آماده است که هر بذری در آن افشانده شود میپذیرد.
