نگارش دوازدهم درس اول موضوع اولین روز سال تحصیلی
امسال بر خلاف سالهای گذشته هیچ ذوق و‌شوقی برای آمدن به مدرسه نداشتم زیرا استرس‌کنکور یک طرف و کرونا‌ویروس‌منحوس طرف دیگر!
چند روز قبل از شروع مدرسه یعنی به تاریخ ۹۹/۶/۱۰ به این فکر میکردم که امسال آخرین سالی است که پشت نیمکت های چوبی در کنار همکلاسی های دوران ابتداعی،راهنمایی و دبیرستان که‌چندین سال است با هم دوستیم مینشینم. آخرین سالی است که میتوانیم شیطنت های طنز امیز مدرسه ای مان را انجام دهیم.
زنگ ساعتم به صدا در امد
امروز اولین روز اخرین سال تحصیلیم بود ! سال تحصیلی امسال از ۱۵ شهریور شروع شد
از رخت خواب نازنینم دل کندم و محلول ضد عفونی و ماسکم را برداشته و سلانه سلانه راهی مدرسه شدم
بعد از ورود به حیاط مدرسه با چهره شاد سال اولی ها روبرو شدم و در دل با خود گفتم:دلشان چه خوش است.
با طی کردن پله ها و دیدن راهروی همیشه تاریک مدرسه که شباهت عجیبی به سلول های زندان داشت تصمیم گرفتم زودتر از این فضای خوف اور دور شوم
ماسکم را کمی بالاتر کشیده و وارد کلاسم شدم و زیر لب سلامی دادم
همه بچه ها با رعایت فاصله روی صندلی هایشان نشسته و به همدیگر زل زده بودند .سکوت برای کلاسی که همه معلمان و مدیر معاون مدرسه از دست شیطنتهایشان عاصی بودند کمی دلگیر بود!
معلم ادبیات خوش صحبت هر سالمان وارد کلاس شد و از بدو ورود
تاکید بر توجه به سلامتی و رعایت بهداشتمان کرد
اری‌همان معلمی که هر سال تحصیلی را با خنده شروع میکرد امسال او نیز همچو ما بود
در ساعات دیگر بقیه معلم ها نیز آمدند و رفتند و زنگ آخر هم زده شد و به خانه برگشتیم
همینقدر بی‌ذوق و احساس!
فکر‌نکنم در عمرتان همچین خاطره حال بری را شنیده یا خوانده باشید!
اما بیایید راست بگوییم با وجود ویروس خان انتظار از این بهتری برای روز اول مدرسه نداریم
نویسنده:ریما احمدی
دبیر: خانم محمد زاده
شهر:ماکو
